Mosty w Stańczykach są pozostałością komunikacji kolejowej w północnej części Mazur. Powstały one w latach 1912 – 1918. Architektura mostów nawiązuje do rzymskich akweduktów i jest najwyższą w Polsce konstrukcją tego typu. Jest to konstrukcja żelbetonowa sięgająca 36 metrów wysokości i 200 metrów długości. Mosty są dla siebie bliźniacze i zostały zaprojektowane przez architektów z Włoch. Przecinają one dolinę rzeki Błędzianki. Budowla ta była częścią potężnej magistrali kolejowej, która miała łączyć Czersk z Litwą i przechodziła przez tereny Mazur.

Ta potężna inwestycja została przerwana w związku z wybuchem I Wojny Światowej. Mosty zostały zbudowane głównie ze względów militarnych. Miały one być ułatwieniem dla transportów zaopatrzenia.  Jeszcze w roku 1944 po moście północnym kursowały pociągi.

Konstrukcja Mostów w Stańczykach jest bardzo wytrzymała. To właśnie tą drogą transportowane były głazy z Suwalszczyzny, które służyły do budowy kwater wojennych III Rzeszy. Po wojnie praktycznie całe tory zostały rozebrane przez sowieckich saperów. W roku 2006 kręcono w tym miejscu sceny do filmu Ryś.