Budowa Kanału Mazurskiego rozpoczęła się w roku 1911 jednak prace zostały przerwane wraz z wybuchem I Wojny Światowej w roku 1914. Zostały one wznowione dopiero w roku 1934. W czasach III Rzeszy był to obiekt tajny nie oznaczany na mapach topograficznych z roku 1939. Budowa ostatecznie została przerwana w roku 1942 i już nigdy jej nie wznowiono. Po wkroczeniu na te tereny Armi Czerwonej wywieziono pozostałe urządzenia znajdujące się wewnątrz tej budowli.

Łączna długość kanału to 51 km. Ciągnie się on od miejscowości Mamerki do rzeki Łyny na terenie Obwodu Kaliningradzkiego. Kanał po stronie polskiej ma 22 km długości. Na kanale znajduje się 10 śluz oraz 2 jazy walcowo-ruchowe, a także konstrukcje betonowe o ręcznym napędzie mechanizmów.

Na trasie kanału znajdowały się również mosty kolejowe i drogowe, które zostały wysadzone w styczniu 1945. Wszystkie istniejące urządzenia znajdujące się na Kanale Mazurskim są obecnie uznawane za zabytki hydrotechniki.